Εκδρομή στην Αίγινα

Την Κυριακή 13.9.2015 πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή στο νησί της Αίγινας. Ξεκινήσαμε με πούλμαν από τη Νίκαια και, αφού πήραμε αρκετούς εκδρομείς από το μετρό Αιγάλεω, κατευθυνθήκαμε προς τον Πειραιά. Στο λιμάνι του Πειραιά  περίμεναν και κάποιοι ακόμα και όλοι μαζί   στις 9.00  επιβιβαστήκαμε στο πλοίο. Σε μια ώρα και δέκα λεπτά βρισκόμαστε κιόλας στο νησί του ομώνυμου φιστικιού.

Περισσότερα: Εκδρομή στην Αίγινα

Πενθήμερη εκδρομή στη Μήλο και την Κίμωλο

Δεν άρκεσαν οι πέντε μόνο ημέρες (στην ουσία τέσσερις, 4-8 Σεπτεμβρίου) για τα δύο όμορφα αυτά νησιά. Την ίδια άποψη, πιστεύω, είχαν και οι 52 φίλοι που συμμετείχαν στην εκδρομή μας, στα ιδιαίτερα και ξεχωριστά, πράγματι, κυκλαδονήσια. Η πρώτη μέρα ουσιαστικά αναλώθηκε στο γαλήνιο  ταξίδι προς τη Μήλο, αφού το πλοίο μας έφυγε από το λιμάνι του Πειραιά στις 15:00 μ.μ. και, αφού σταμάτησε στην Κύθνο, τη Σέριφο και τη Σίφνο, μας έφερε στο « ιερό νησί » γύρω στις 11 παρά κάτι το βράδυ.

Μοιραστήκαμε στα 2 ξενοδοχεία « Κάπταιν Γεωργαντάς » και « Μελτέμι », πήραμε τα δωμάτιά μας και, όσοι θέλαμε, βγήκαμε για μια μικρή βραδινή βόλτα-ανίχνευση του Αδάμαντα, που θα μας φιλοξενούσε τις επόμενες μέρες.

Περισσότερα: Πενθήμερη εκδρομή στη Μήλο και την Κίμωλο

Ανάβαση στο Σμόλικα, τη Γκαμήλα και τις Δρακόλιμνες

Κάθε χρόνο το Καλοκαίρι κάνουμε μια ορειβασία στις ψηλότερες κορυφές της χώρας. Φέτος επιλέξαμε  να ανεβούμε στην ξακουστή Πίνδο και στις πιο όμορφες κορυφές του Σμόλικα(2.637μ) και της Γκαμήλας(2.497 μ.).

Ξεκινήσαμε λοιπόν με 30 άτομα, λίγοι και καλοί, το πρωί του Σαββάτου 1 Αυγούστου για την Ήπειρο. Πήραμε την Εθνική οδό για Λαμία και στη συνέχεια για Δομοκό-Καρδίτσα-Τρίκαλα. Φτάσαμε στην Εγνατία και στη συνέχεια Ιωάννινα –Κόνιτσα και μετά το μεσημέρι φτάσαμε στο Παλιοσέλλι. Εδώ μας περίμενε το φορτηγάκι που θα μας ανέβαζε τα πράγματα στο καταφύγιο του Σμόλικα και εμείς ανεβήκαμε με τα πόδια και φτάσαμε στο καταφύγιο μετά από μια μικρή περιπέτεια. Το Ορειβατικό καταφύγιο είναι κτισμένο σε υψόμετρο 1.750 μέτρων, μέσα σε κατάφυτο δάσος ρόμπολων και μαυρόπευκων, πάνω στο εθνικό ορειβατικό μονοπάτι 03.Ένα μικρό διώροφο, πέτρινο κτίριο με όλες τις ανέσεις που οι ιδιοκτήτες του (κ. Δημήτρης και κ. Θάλεια) σε κερδίζουν αμέσως με την ευγένεια και την άψογη εξυπηρέτηση τους και μπορεί να φιλοξενήσει 25-30 άτομα. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και γευτήκαμε τα νόστιμα φαγητά τους πήγαμε για ξεκούραση. Την Κυριακή πρωί-πρωί πριν χαράξει ξυπνήσαμε και ξεκινήσαμε με τη δροσούλα για τη Δρακόλιμνη και την κορυφή του Σμόλικα. Περπατήσαμε 2,5 ώρες μέσα σε ένα ανηφορικό σκιερό μονοπάτι κάτω από έλατα, πεύκα, οξυές και ρόμπολα, περάσαμε την κορυφή   Μουγκουρίδα (2.080 μέτρα), όπου το δάσος τελειώνει και συνεχίσαμε ψηλότερα σε αλπικό τοπίο μέχρι που φτάσαμε στη Δρακόλιμνη στα 2.150 μέτρα. Στο δρόμο συναντήσαμε ένα κοπάδι άλογα και κάποια από αυτά είχαν έλθει στη λίμνη για νερό. Εδώ καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε το τοπίο, παρατηρήσαμε τους τρίτωνες να κολυμπούν μέσα στη λίμνη και  στη συνέχεια ξεκινήσαμε για να κατακτήσουμε την κορυφή του Σμόλικα, που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.637 μέτρα. Φύγαμε από τη νότια πλευρά της Δρακόλιμνης, με ανατολική κατεύθυνση, παίρνοντας το μονοπάτι που στο τέλος  γίνεται πολύ ανηφορικό και φτάσαμε στην κορυφή σε λιγότερο από 2 ώρες. Θαυμάσαμε τη θέα από ψηλά παρατηρώντας τις γύρω βουνοκορφές στα βόρεια τον Γράμμο, στα νότια την Τύμφη στα δυτικά τα βουνά της Αλβανίας και πολύ μακριά αχνοφαινόταν ο Όλυμπος. Αρκετά μονοπάτια οδηγούν στην κορυφή, από τη Σαμαρίνα στα ανατολικά, από την Αγία Παρασκευή (ή Κεράσοβο) στα βόρεια και από το Παλιοσέλι και τους Πάδες από τα Νότια, αυτό που διαλέξαμε εμείς. Ξεκουραστήκαμε λίγο, βγάλαμε φωτογραφίες και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε από τη δεξιά μεριά κάνοντας ένα μικρό κύκλο επιλέγοντας μια πιο ομαλή πορεία και φτάσαμε στη Δρακόλιμνη. Κάποιοι τολμηροί τόλμησαν μια βουτιά στα κρύα νερά της και στη συνέχεια πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Φτάσαμε στο καταφύγιο αργά το μεσημέρι και γευτήκαμε τα νόστιμα φαγητά που μας είχαν ετοιμάσει οι οικοδεσπότες μας. Ξεκουραστήκαμε και το απογευματάκι κάναμε μικρές βόλτες κοντά στο καταφύγιο, ανάψαμε φωτιά, παρατηρήσαμε τα αστέρια και πήγαμε νωρίς για ύπνο γιατί η επόμενη μέρα μας ήταν αρκετά δύσκολη.

Περισσότερα: Ανάβαση στο Σμόλικα, τη Γκαμήλα και τις Δρακόλιμνες

Διήμερη εκδρομή στην Επίδαυρο

Με το πούλμαν εντελώς γεμάτο με τους φίλους μας από τη Νίκαια, το μετρό του Αιγάλεω και τις άλλες συνήθεις στάσεις, ξεκινήσαμε το πρωί του Σαββάτου, 1 Αυγούστου, για το καθιερωμένο πλέον “προσκύνημά” μας στην Επίδαυρο. Μαζί μας και 4 ακόμα φίλτατοι, με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ο κ.Ορνιθόπουλος και ο Αντώνης ο Κανάκης με τις συζύγους τους.

Σταματήσαμε για μισή περίπου ώρα στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης για καφεδάκι και άλλες ανάγκες. Περάσαμε από το περίφημο καστρομονάστηρο του 11ου αι. μ.Χ., τη Μονή Αγνούντος, που βρίσκεται πάνω στο δρόμο και κατηφορίσαμε για Νέα, ψηλά στο βουνό,  και Παλαιά-Αρχαία Επίδαυρο, τη μαγεία της οποίας απολαύσαμε από ψηλά, με το “Νησί” ανάμεσα στα 2 λιμάνια και το Μικρό ή “Λαλούν” αρχαίο θέατρο πάνω στην καταπράσινη χερσόνησο. Συνεχίσαμε έπειτα για Λυγουριό, όπου επισκεφθήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Μας υποδέχτηκε η κ. Σαρρή-Κωτσιομύτη, σύζυγος του συνιδρυτή κ. Κωτσιομύτη, η οποία και μας ξενάγησε στα μοναδικά πράγματι εκθέματα του Μουσείου. Είναι πασίγνωστο για τη συλλογή αμμωνιτών, η οποία θεωρείται η πληρέστερη όλης της υφηλίου. Ορυκτά, κυρίως από την περιοχή του Λαυρίου, απολιθωμένοι οργανισμοί, συλλογές οστράκων και κοραλλιών, έντομα, αλλά και γεωλογικοί και παλαιοντολογικοί χάρτες αποτελούν τα ενδιαφέροντα εκθέματα του Μουσείου Κωτσιομύτη. Αγοράσαμε μερικά δωράκια από το πωλητήριο, γράψαμε και τις εντυπώσεις μας στο σχετικό βιβλίο και αναχωρήσαμε.

Περισσότερα: Διήμερη εκδρομή στην Επίδαυρο

Μυτιλήνη, Αϊβαλί, Πέργαμος

Το χάραμα της 9ης Ιουλίου πλέαμε έξω από τις ακτές της Λέσβου σε μια εντελώς γαλήνια θάλασσα, σε πλήρη αντίθεση με την κατάσταση της χώρας που, φεύγοντας για διακοπές, είχαμε αφήσει πίσω μας.

Περισσότερα: Μυτιλήνη, Αϊβαλί, Πέργαμος