Επίσκεψη στο Μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο Βραυρώνας

Με μια μεγάλη ομάδα φίλων του Φυσιολάτρη ξεκινήσαμε στις 12 από τη Νίκαια, την Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου, ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μουσεία, και γύρω στη 1 φτάσαμε στη Βραυρώνα. Η ξεναγός μας περίμενε, έχοντας βγάλει ήδη τα μηδενικά εισιτήριά μας, και άρχισε σύντομα την ξενάγηση, αφού έκανε μια εισαγωγή, ενισχυτική αυτής που είχε ήδη γίνει μέσα στο πούλμαν, σχετικής με τον μύθο της Ιφιγένειας και της θυσίας της στην Άρτεμη, στον χώρο της Αυλίδας.

Στον χώρο υποδοχής εντοπίσαμε στον χάρτη τα σημεία στα οποία ανακαλύφθηκαν όλα τα ευρήματα που εκτίθενται μέσα στο μουσείο, και στη μακέτα ανιχνεύσαμε όλα τα διασωθέντα και αναστυλωμένα κτήρια του γύρω από το μουσείο ιερού χώρου. Τα εκθέματα προέρχονται από τη νεολιθική ακόμα περίοδο, όταν κατοικήθηκε για πρώτη φορά η περιοχή της Βραυρώνας, ενώ από τα μυκηναϊκά χρόνια έχουμε αρκετά ευρήματα, μια και το νεκροταφείο από το 1.200 π.Χ. στα ανατολικά του μουσείου έδωσε πολλά κτερίσματα ( ειδώλια ανθρώπων και ζώων, όπλα κ.ά. ). Από αυτά μαρτυρείται ότι εδώ λατρευόταν από τότε μια γυναικεία θεότητα της βλάστησης και της γονιμότητας, η οποία αργότερα συνδέθηκε με τη λατρεία της Άρτεμης. Λέγεται ότι τη λατρεία αυτή την έφερε η Ιφιγένεια μαζί με τον αδερφό της Ορέστη από την Ταυρίδα, όπου ήταν ιέρεια της θεάς.

Περισσότερα: Επίσκεψη στο Μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο Βραυρώνας

Άγιος, Λίμνη, Αγ. Ιωάννης Ρώσος

Ξεκινήσαμε από τη Νίκαια στις 7.15  και μετά από την παραλαβή αρκετών φίλων μας από το μετρό Αιγάλεω πήραμε την Εθνική οδό και στρίψαμε  για Χαλκίδα. Περάσαμε την καλωδιακή γέφυρα της Χαλκίδας και φτάσαμε στην  Ν. Αρτάκη, όπου   κάναμε μια σύντομη στάση, για καφέ ή κάποια τυρόπιτα. Ύστερα συνεχίσαμε το δρόμο  για τη Βόρεια Εύβοια. Λίγα χιλιόμετρα πριν το  Προκόπι, συναντάμε τον Άγιο ένα οικισμό με αραιοκατοικημένα σπίτια. Από εδώ ξεκίνησε η πρώτη διαδρομή μας προς τους πρόποδες του όρους Καντήλι ενώ η δεύτερη προχώρησε μέχρι την τοποθεσία Δερβένι και ανέβηκε μέχρι το Καστρί.

Περισσότερα: Άγιος, Λίμνη, Αγ. Ιωάννης Ρώσος

Στα Γεράνεια και τη Μονή Όσιου Πατάπιου για το κόψιμο της πίτας

Το πούλμαν των ορειβατών και πεζοπόρων ξεκίνησε το πρωί από τη Νίκαια και, αφού πήρε κάποιους από το μετρό Αιγάλεω, έφυγε για Αλεποχώρι.  Εδώ κοντά στην παραλία κάναμε μια μικρή στάση στα μικρά μαγαζάκια για καφέ ή κάποια τυρόπιττα κα στη  συνέχεια προχωρήσαμε δίπλα στον Κορινθιακό κόλπο. Περάσαμε το χωριό Σχίνος και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε για τα Πίσια. Η διαδρομή πανέμορφη, μέσα  σε δάσος από πεύκα που φτάνουν μέχρι και τη θάλασσα. Λίγο πριν τα Πίσια το πούλμαν άφησε τους ορειβάτες, που πήραν το  χωματόδρομο για Παραβίρεζα. Σε μικρή απόσταση φεύγει δεξιά το μονοπάτι με έντονα σημάδια από εντούρο μηχανές και ανηφορίζει για το εκκλησάκι της Παναγίας της Φανερωμένης.Σε μια ώρα περίπου, αφού απολαύσαμε τη θέα προς τις Αλκυονίδες νήσους στον Κορινθιακό,  φτάσαμε στο εκκλησάκι και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε. Από εδώ φεύγει αριστερά χωματόδρομος και στη συνέχεια μονοπάτι που ανεβαίνει στη μικρή και μεγάλη Ντουσκιά, στα όρη των Γερανείων. Τα Γεράνεια είναι οροσειρά που εκτείνεται δυτικά του όρους Πατέρα στα Μέγαρα και βόρεια του Λουτρακίου. Πήρε το όνομά του από τους γερανούς που οδήγησαν τον Μέγαρο σε αυτά ή, κατά τον Παυσανία, λόγω του ότι η χερσαία απόληξη των Μεγάρων θυμίζει λαιμό γερανού. Οι νοτιοανατολικές παρυφές του καταλήγουν στις Σκιρωνίδες πέτρες (σημερινή Κακιά Σκάλα), απ΄όπου ο Θησέας γκρέμισε τον περιβόητο Σκίρωνα. Είναι ένα βουνό με πλούσια χλωρίδα και πανίδα και αποτελεί προστατευόμενη περιοχή Natura 2000.

Εμείς συνεχίσαμε  ευθεία τα κόκκινα σημάδια που οδηγούν ψηλά στη ράχη Κουκουνάρι και στην  πηγή Βαρικό, περπατώντας στις παρυφές της Παλιοβούνας. Φτάνοντας ψηλά στη ράχη και κοιτάζοντας προς τα βορειοανατολικά είδαμε από την άλλη μεριά τη Σαλαμίνα και στο βάθος τη Νοτιοανατολική Αττική, μεταξύ της Παραλιακής του Σουνίου και του Υμηττού. Ύστερα συνεχίσαμε για την κορυφή Πίντιζα, αφού συναντήσαμε και το κυκλικό πράσινο μονοπάτι που κατευθύνεται προς τα  Πίσια.

Περισσότερα: Στα Γεράνεια και τη Μονή Όσιου Πατάπιου για το κόψιμο της πίτας

Πρωτοχρονιά στη Φλώρινα

Με δύο πούλμαν σχεδόν γεμάτα ξεκινήσαμε, Τρίτη, 3 Γενάρη του νέου έτους, με καλό αλλά κρύο καιρό από τη Νίκαια για Λαμία, όπου κάναμε μια σύντομη στάση, και Τέμπη έπειτα, όπου προσφέρθηκε το “κρύο γεύμα” του “Φυσιολάτρη”. Ο ηλιάκος, το ημίγλυκο κρασάκι και το παστελάκι στο τέλος μας “ζέσταιναν”, μια και δίπλα στο ποτάμι η δροσιά ήταν αρκετή. Επισκεφτήκαμε και το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής, η οποία μαρτύρησε σε αυτόν τον τόπο, και πήραμε την ανηφόρα προς την άσφαλτο, περνώντας από τα μικρά μαγαζάκια με τα γνωστά ενθύμια.Περάσαμε τη Λάρισα, τον Πλαταμώνα με το επιβλητικό και πολύ καλά διατηρημένο φράγκικο κάστρο, την Κατερίνη και πήραμε τον δρόμο για τη Νέα Αγαθούπολη.

Περισσότερα: Πρωτοχρονιά στη Φλώρινα

Καλλίδρομο, Μονή Δαμάστας, Ελευθεροχώρι

Την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2016 λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, πραγματοποιήσαμε την τελευταία μας ημερήσια  εκδρομή μέσα στο 2016 στο όρος Καλλίδρομο , με πάρα πολύ καλό καιρό για την εποχή του. Το Καλλίδρομο είναι βουνό της Φθιώτιδας  στα ανατολικά της Οίτης, πάνω από τα στενά των Θερμοπυλών, με ψηλότερη κορυφή την Γκιόζα ή Σταυρό (1400μ.). Παίρνοντας την Εθνική οδό για Λαμία, μετά τις Θερμοπύλες στρίψαμε στην παλαιά Εθνική. Ανηφορίσαμε για τον Μπράλο  και σε λίγη ώρα φτάσαμε στη διασταύρωση για Ελευθεροχώρι. Ήδη το χιόνι που είχε πέσει την προηγούμενη νύχτα έκανε αισθητή την παρουσία του αριστερά και δεξιά του δρόμου.

Περισσότερα: Καλλίδρομο, Μονή Δαμάστας, Ελευθεροχώρι