Για πρώτη φορά επιχειρήσαμε διαμονή σε κάμπινγκ με σκηνές , στην παραλία  Αγιόκαμπου, στο κάμπινγκ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ. Μια ομάδα 20 ατόμων, μέλη του Φυσιολάτρη, ξεκινήσαμε με τα αυτοκίνητά μας φορτωμένα με τα πράγματα που θα χρησιμοποιήσουμε στο κάμπινγκ και το απογευματάκι φτάσαμε στους πρόποδες του Κίσαβου, στον Αγιόκαμπο. Στο κάμπινγκ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ  στήσαμε τις σκηνές μας κάτω από τα πλατάνια και τις λεύκες. Τη δεύτερη ημέρα οργανώσαμε πεζοπορία στο πανέμορφο φαράγγι της Μελίβοιας, πάνω από τη Βελίκα . Περπατήσαμε ,8 χιλιόμετρα, δίπλα στο ποταμάκι  μέσα σε δάσος  από πλατάνια, καρυδιές και τεράστιες καστανιές .Στο δρόμο μας συναντήσαμε πολλά ξύλινα γεφυράκια και σε πολλά σημεία της διαδρομής παγκάκια, ξύλινα τραπεζάκια και βρύση με νερό.

Μετά από περπάτημα μιας ώρας φθάσαμε σε μια ξύλινη γέφυρα και πήραμε το μονοπάτι που οδηγεί στον καταρράκτη που σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα κάτω από  τους τεράστιους  γκριζοπράσινους  βράχους. Στην επιστροφή μας κάναμε μπάνιο στην καταπληκτική θάλασσα της Βελίκας.Το απόγευμα ξεναγηθήκαμε από τον φιλόλογο αρχαιολόγο κ .Οδυσσέα Τσιντζιράκο  στο αρχαίο κάστρο της Μελίβοιας , όπου κάποτε  ήταν το Βασίλειο του Ομηρικού ήρωα της Τροίας Φιλοκτήτη, που ανακαλύφτηκε πρόσφατα. Ο ίδιος καθηγητής έγραψε και ένα βιβλίο με τίτλο ¨ΜΕΛΙΒΟΙΑ ¨μια πρόκληση της ιστορίας. Αργότερα μας υποδέχθηκε ο Δήμαρχος Αγιάς κ. Αντώνης Γκουντάρας, ένας απλός και προσιτός άνθρωπος στον κόσμο πόσο μάλλον και στους επισκέπτες. Εκλέγεται για 6^η φορά Δήμαρχος και χαίρει του σεβασμού και της αποδοχής όλων των πολιτών γιατί προωθεί με προσωπικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες τα έργα στην πόλη τους. Μας δήλωσε ότι σαν φυσιολάτρες είμαστε πάντα ευπρόσδεκτοι όποτε ξανά θελήσουμε να τους επισκεφτούμε.   Στις  15 Αυγούστου αφού περάσαμε  το καταπράσινο Μαυροβούνι, ανεβήκαμε στην εκκλησία της Παναγίας Πολυδενδρίου, όπου σήμερα υπάρχει οργανωμένος χώρος αναψυχής. Είναι το μοναδικό δάσος του Πολυδενδρίου, που καταλαμβάνει 35.000 στρέμματα γεμάτο καστανιές, βελανιδιές και άλλα πλατύφυλλα που εκτείνονται από τα παράλια μέχρι τις πλαγιές του Κισάβου. Κάποτε όλα αυτά ανήκαν στους βασιλιάδες της χώρας και χρησίμευαν  για κυνήγι , έχοντας μέσα πολλά θηράματα. Σήμερα είναι καταφύγιο άγριας ζωής και  προστατεύεται από το NATURA 2000. Την άλλη μέρα  ανεβήκαμε στη κορυφή του Κισσάβου (1978μ.), μέχρι το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία.  Ξεκινήσαμε με τα αυτοκίνητα νωρίς το πρωί περάσαμε από την Καρίτσα και λίγο πριν τη Σπηλιά ανηφορίσαμε για το καταφύγιο και από εκεί ανεβήκαμε στην κορυφή. Στην επιστροφή μας καθίσαμε για καφεδάκι στο παραδοσιακό καφενείο ¨Αριόπρινο¨, που βρίσκεται στην καρδιά του δάσους μέσα στα έλατα.

Την επομένη σειρά είχε το παραμυθένιο φαράγγι της Καλυψώς στην Καρίτσα, πάνω απ' την περιοχή του Κόκκινου Νερού. Λίγο πριν την Καρίτσα  ακολουθήσαμε αριστερά το χωματόδρομο. Αφήσαμε  το αυτοκίνητα  και συνεχίσαμε  με τα πόδια μέχρι αρκετά ψηλά μέσα στα περιβόλια από καστανιές. Πήραμε το μονοπάτι και ακολουθώντας τα σημάδια  ανάμεσα στις κουμαριές, τις αριές και τα πουρνάρια, φτάσαμε σε 45 λεπτά  στο πανέμορφο φαράγγι με τους καταρράκτες. Αν και το νερό των καταρρακτών ελάχιστο, επειδή οι ντόπιοι αγρότες μαζεύουν τα νερά για να ποτίζουν με τα λάστιχα τις καστανιές, το όλο σκηνικό σε αποζημιώνει με το παραπάνω. Ανεβήκαμε με τα σχοινιά στον πάνω καταρράκτη και αφεθήκαμε στη μαγεία του χώρου. Το καταπράσινο τοπίο, τα κτήματα με τις καστανιές, τα νερά που τρέχουν και σχηματίζουν τους τρεις μικρούς αλλά καταπληκτικούς καταρράκτες με τις αντίστοιχες βάθρες, η απόλυτη ησυχία που την διακόπτουν που και που τα  κελαηδίσματα των αηδονιών και η επαφή με τη φύση, σου δίνουν την αίσθηση ότι κάποτε εδώ κατοικούσαν οι νεράιδες των παραμυθιών.Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής και κατευθυνθήκαμε προς το Κόκκινο Νερό. Κοντά στις πηγές  του βρίσκεται η κολυμπήθρα, σμιλευμένη μέσα στον κόκκινο φυσικό βράχο, σε σχήμα κολυμπήθρας , όπου κάποιος μπορεί να μπει μέσα όρθιος. Όλοι με τη σειρά μπαίνουν  στο νερό  και κάθονται  μέχρι 4-5 λεπτά, γιατί η  θερμοκρασία του νερού είναι πολύ χαμηλή, περίπου  4 βαθμοί κελσίου. Το νερό θεωρείται ιαματικό και  κάνει καλό σε δερματικές παθήσεις και στα αθροιτικά. Τα  καθημερινά θαλάσσια  μπάνια, η παρέα το μεσημέρι κάτω από τα πλατάνια, το ομαδικό πνεύμα για την προετοιμασία του φαγητού μας στο ¨τεπανιάκι¨, οι ολονύκτιες φιλοσοφικές αναζητήσεις μας έφεραν πολύ κοντά τον έναν με τον άλλον. Περάσαμε  ένα εξαήμερο υπέροχα και σκεφτόμαστε να το προγραμματίσουμε και του χρόνου.

{gallery}2014/ekdromi13-18.8.14{/gallery}